De economie lijkt door de uitbraak van het coronavirus stevig getroffen te worden. Brabant krijgt het extra zwaar voor zijn kiezen. De brandhaard in onze provincie is hardnekkig. De coronamaatregelen hebben invloed op het bedrijfsleven. Leveranties uit het buitenland, met name Azië, maar ook uit Italië en Spanje, blijven uit, kosten logistiek stijgen hard en/of vraag valt weg. Bedrijven moeten productie staken omdat werknemers uitvallen of afspraken (voor het sluiten van deals) of missies worden afgezegd. We kennen de losse casussen. We gaan informatie verzamelen en delen en gaan op zoek naar een provinciebrede – systematische monitor van de impact.
Maar we gaan verder. We gaan niet alleen in beeld brengen en monitoren. We gaan ook proberen met elkaar – met alle stakeholders in de provincie – een proactieve en moderne crisisbenadering vorm te geven. Uit ervaringen met eerdere crisissen weten we dat in elk geval twee zaken belangrijk zijn om op in te zetten:
We willen op zoek gaan naar een aanpak waarbij we deze twee doelstellingen stevig overeind kunnen houden. We zullen daarbij proactief volgen welke maatregelen het Rijk gaat nemen, en met hen in overleg treden welke maatregelen (financiering, kredieten, Wvt of deeltijd WW) deze twee uitgangspunten het beste ondersteunt. Gelijktijdig zullen we met het bedrijfsleven in gesprek gaan om de twee doelstellingen zo concreet mogelijk vorm te geven. Hoe kunnen we voorkomen dat jongeren die nu vanuit de schoolbanken stage lopen in bedrijven de dupe worden en weer terugvallen (zonder afgeronde stageprojecten)? Hoe kunnen we werknemers die nu even tijdelijk niet nodig zijn of werkvoorraad missen bij de sector/het bedrijfsleven betrokken houden? We weten dat we alle vakmensen en talenten straks net zo hard weer nodig hebben.
Tot slot gaan we op zoek naar mogelijkheden om de vraaguitval en het stilvallen van productie zoveel als mogelijk te benutten om medewerkers te scholen, bij- of om te scholen.
Voor eventuele vervolgmaatregelen zijn de volgende vragen cruciaal:
